مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان؛ طرح واجراي ساختمانهاي بامصالح بنايي
امروزه در شهرهای کوچک و روستاها مصالح بنایی، کاربرد بسیار گسترده‌ای در امر ساختمان سازی دارد. وقوع ویرانی‌های زیاد در اثر زلزله‌های پیاپی، در این دسته از ساختمان‌ها، بیانگر این مطلب است که برای احداث ساختمان‌هایی با مصالح بنایی، نیاز به مجموعه قوانین و مقررات فراگیر و لازم الاجرا است. با رعایت این مجموعه قوانین سطح کیفی ساخت و ساز این ساختمان‌ها را ارتقا خواهد داد. مبحث ۸ از مجموعه مقررات ملی ساختمان، ظوابط و قوانین مربوط به احداث ساختمان‌های بنایی خشتی، سنگی، آجری، سنتی و دارای کلاف و غیر مسلح است.
در این مبحث الزامات طراحی و اجرای ساختمان‌های آجری با کلاف، بدون کلاف و همچنین ساختمان‌های خشتی و سنگی ارائه شده است. مشخصات مصالح مورد استفاده در ساختمان‌های فوق الذکر نیز در ادامه همین مبحث آمده است.
تغییرات ویرایش دوم مبحث ۸
در فصل اول ویرایش جدید، تعاریف اولیه مورد نیاز این مبحث از مقررات ملی ساختمان به صورت موردی ارائه شده است.
فصل دوم به معرفی خصوصیات مصالح مورد استفاده می‌پردازد. این معرفی نسبت به ویرایش اول مفصل‌تر است. با این معرفی اطلاعات بیشتری جهت انتخاب مصالح در اختیار مهندسان قرار می‌دهد.
فصل سوم با عنوان الزامات عمومی به مباحث قبلی اضافه شده است. رعایت این ضوابط در کلیه ساختمان‌های موضوع این مبحث الزامی است.
فصل چهارم به ارائه ضوابط ساختمان‌های بنایی مسلح اختصاص داده شده است. این ساختمان‌ها عملکرد مناسبی در مقابل زلزله دارند. هزینه ساخت ساختمان‌های بنایی مسلح، نسبت به سایر ساختمان‌ها نیز کمتر است.
فصل‌های ساختمان‌های بنایی بدون کلاف، ساختمان‌های خشتی، ساختمان‌های سنگی ویرایش اول، در فصل ششم ویرایش دوم ادغام شده و قسمت‌های تکراری آن‌ها نیز حذف شده است.
دامنه کاربرد مبحث ۸
کاربرد مقررات این فصل به مسایل اجرایی و مصالح ساختمان‌های آجری با کلاف، ساختمان‌های بنایی سنتی اجری و ساختمان‌های خشتی و ساختمان‌های سنگی (ساختمان‌هایی که در نواحی دور دست ساخته می‌شوند به طوری که فراهم آوردن مصالح، تجهیزات و نیروی انسانی ماهر، در انجا مشکل است) محدود می‌شود.
