تراکم ویبره شناوری
امروزه از روش‌های بهسازی بطور گسترده‌ای در جهان استفاده می‌شود. کاربرد این روش‌ها باعث بهبود پارامتر‌های ژئوتکنیکی خاک، کاهش هزینه کوتاه شدن زمان اجرا و افزایش طول عمر بهره برداری می‌شود.
روش تراکم ویبره شناوری یکی از روش‌های متراکم سازی و بهسازی خاک در عمق است. به منظور بهبود وضعیت خاک‌های بدون چسبندگی برای تنظیم مجدد الگوی خاک از طریق اعمال ویبره به صورت سیکلی انجام می‌گیرد که کاهش حجم فضای خالی خاک را دربر دارد. که شامل وارد کردن یک میله مرتعش یا ویبراتور داخل زمین و سپس تراکم خاک به وسیله ارتعاش این میله در حین بیرون کشیدن آن است.
هدف اصلی تراکم ارتعاشی متراکم سازی با ارتعاشات افقی، افزایش دانسیته خاک برجا از طریق ارتعاشات و افزودن آب از طریق جت است که در طول میله، منجر به روانگرایی موضعی خاک وساختار جدید دانه‌ها به صورت متراکم‌تر در خاک می‌شود. در خاک‌های چسبنده، میله ویبره پس از خروج، گودالی ایجاد می‌کند که این گودال باید پس از اتمام کار با سنگدانه پر شود.
عامل اصلی تراکم در این روش واحد مرتعش کننده یا لرزنده بوده که طول آن در حدود ۲ متر است. ارتعاش از طریق چکش ویبره، با استفاده از دستگاه وایبر فلوت به توده خاک اعمال می‌شود. از مزایا این روش برطرف شدن مشکلات باربری، نشست زیاد، قابلیت روانگرایی است. استفاده از این روش راه حل مناسبی جهت تراکم در لایه‌های ضخیم از نهشته‌های دانه‌ای است باعث یکنواختی شکل بستر را می‌شود.
