میلگرد ممان منفی
در طراحی تیرچه بلوک فرض بر این است که تیرچه‌ها با دهانه ساده بوده و در تکیه گاه مقدار لنگر آنها صفر است (تکیه گاه مفصلی دارند) ولی در عمل به دلیل یکپارچه بودن دال بتنی سقف، مقداری لنگر منفی در دال ایجاد می‌شود. برای تحمل این لنگر منفی نه چندان زیاد، لازم است با ایجاد اصلاحاتی کاری کنیم که تیرچه‌ی دو سر مفصل، در تکیه گاه‌ها لنگر منفی را تحمل کند. در این جاست که میلگردهای نمره کوچکی نظیر ۸، ۱۰، ۱۲ و گاها ۱۴ را در قسمت فوقانی دال بتنی سقف و بین دو دهانه مجاور اجرا شود تا نیروی کششی حاصل از لنگر منفی را در قسمت بالای دال خنثی کند.
نام گذاری میلگرد هم به دلیل تحمل لنگر (ممان) منفی است. از آنجایی که این میلگرد‌ها در قسمت ابتدا و انتهای تیرچه‌ها (سر تیرچه) اجرا می‌شود، به اسم سر تیرچه نیز معروف است.
میلگردهای فشاری خود تیرچه (میلگرد فوقانی) قادر به تحمل این لنگر منفی نیستند. دلیل این امر ممکن است این باشد که سیستم دیافراگم سازه (سقف) به حالت یکپارچه طراحی و اجرا می‌شود، لنگر‌های منفی در طرفین تکیه گاه ایجاد می‌شود و چون میلگرد فوقانی تیرچه در دهانه‌ها قطع می‌شود، نمی‌تواند این ممان منفی را تحمل کند.
مزایای میلگرد ممان منفی
- ترک برنداشتن سقف از محل تیر حمال
- کاهش بار وارده به میلگردهای کششی اصلی
- عدم فروپاشی کامل سقف در هنگام گسیختگی
- کاهش خیز سقف
- کم شدن دامنه ارتعاش و …
در سقف تیرچه بلوک دو کار مهم توسط اوتکا و ممان منفی انجام می‌شود.
- تامین ظرفیت برشی در انتهای تیرچه‌ها از طریق آرماتورهای اوتکا
- تامین ظرفیت خمشی منفی از طریق بکارگیری آرماتور منفی
