شرایط پیمان
به طور کلی در هر قرارداد و پیمانی شرایط خاصی حاکم است. این شرایط به دو دسته عمومی و خصوصی تقسیم بندی میشوند. عمران سافت پیمانها را با یک دسته بندی کلی معرفی مینماید و شرایط پیمان مربوط به هر یک را با توضیحی مختصر ارائه میکند.
شرایط عمومی پیمان
شرایط عمومی پیمان به شرایطی گفته میشود که برای دستهای از پیمانها کلیت آنها تغییر نمیکند. به عبارت دیگر اگر پیمانها در چند دسته بندی کلی قرار گیرند، میتوان برای هر دسته از آنها یک سری از شرایط کلی را در نظر گرفت. شرایط عمومی پیمان به جنبه های تعهدآور، حقوقی، فنی و … در پیمانها اشاره دارد.
شرایط خصوصی پیمان
شرایط خصوصی پیمان در حقیقت بخشی از شرایط عمومی پیمانها است. متن کلی این شرایط نیز به مانند شرایط عمومی ثابت است ولی در هر پیمان در برخی از قسمت های این شرایط که به صورت خالی گذاشته شده است، اطلاعات خاصی از پیمان نوشته میشود.
انواع پیمانها و شرایط عمومی و خصوصی مربوط به آنها
- شرایط عمومی پیمانکاری های عمومی
- شرایط عمومی پیمانهای EP
- شرایط عمومی پیمانهای PC
- شرایط عمومی پیمانهای خدمات مدیریت طرح
- شرایط عمومی پیمانهای نقشه برداری
- شرایط عمومی پیمانهای خدمات مشاوره پژوهشی و تحقیقاتی
- شرایط عمومی پیمانهای خدمات مشاوره
- شرایط عمومی پیمانهای خدمات ژئوتکنیک و مقاومت مصالح
- شرایط عمومی پیمانهای خدمات آزمایشگاههای مستقر در کارگاهها
- شرایط عمومی پیمانهای واگذاری لیسانس و دانش فنی
تفاوت های پیمان، قرارداد و موافقتنامه
میتوان اینگونه عنوان کرد که تفاهم نامه در حقیقت سندی است که در آن اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی برای دستیابی به یک توافق در آینده، بر روی معانی و اهداف مشخصی به تفاهم میرسند و این تفاهم را مبنا، اصول و چهارچوب هرگونه تصمیم بعدی قرار می دهند. لذا از این جهت میتوان بیان کرد که تفاهم نامهها فاقد تعهدات به معنای حقوقی هستند و شاید از آن ها بتوان به تفاهمهای مشترک نزاکتی نام برد. پس از ایجاد یک تفاهم مشترک برای دستیابی به اهداف مشخص، طرفین توافقاتی را درخصوص چگونگی رسیدن به اهداف مشترک ایجاد شده، انجام میدهند. در این مرحله بر روی روشها و اصول اجرایی کلی توافق میشود. پس از این و قبول توافقات انجام شده، قرارداد منعقد میشود.
در قراردادها، تمامی تفاهمات پیشین و توافقات بعد از آن به تعهدات و الزامات قراردادی تبدیل میشود. در واقع با امضای قرارداد، طرفین اختیارات بسیاری از خود سلب و خود را متعهد به اجرای اموری میکنند که پیش از این و به صورت کلی در مورد آن تفاهم و توافق نموده بودند. از این رو میتوان گفت که قراردادها از دو منظر رسمی و عادی نیز قابل تقسیم بندی هستند که هرکدام دارای شرایطی خاص و اعتباری متفاوتاند.
شاید به نظر برسد در بسیاری از مواقع قراردادها بدون انعقاد توافق نامه یا تفاهم نامه منعقد میشوند که البته نادرست است. برای انعقاد قرارداد تعاملاتی صورت میگیرد و یا گاهاً صورتجلساتی تنظیم یا جلسات شفاهی یا مکاتباتی انجام میشود. تمامی این صورتجلسات و تعاملات کتبی یا شفاهی بسته به موضوع میتواند توافق نامه یا تفاهم نامه محسوب شود.
در برخی از متون به قرارداد، موافقت نامه نیز گفته شده است. در کل متنی که پس از تفاهمات و توافقات اولیه توسط طرفین تصدیق و امضاء میشود،همان موافقتنامه یا قرارداد است.
همانطوری که در شرایط عمومی پیمان نیز ذکر شده است. پیمان به مجموعه اسناد و مدارک، گفته میشود. به عبارت دیگر، قرارداد یا موافقت نامه به علاوه اسناد و مدارک دیگر اجزاء تشکیل دهنده یک پیمان هستند. در این بین شرایط عمومی و خصوصی پیمان نیز بخش از اسناد و مدارکی هستند که پیمان را تشکیل میدهند.
جمع بندی کلی مطالب فوق الذکر بدین صورت خواهد بود که، طرفین در ابتدای امر بر روی اهداف و تعاریف خاص به تفاهم میرسند، (تفاهم نامه) پس از آن بر روی اصول روش های اجرایی به توافق رسیده و در یک متن اقدام به تصدیق تفاهمات و وتوافقات خود میکنند (قرارداد یا موافقت نامه). در نهایت نیز اسناد، مدارک و شرایط کلی توافقات خود را جمع بندی و به صورت یک مجموعه واحد درمیآورند (پیمان).