بررسی وضعیت سطحی روسازی
هر چند ارزیابی وضعیت سطحی روسازی‌ها اطلاعات ارزشمند و ضروری را به دست می‌دهد اما این بررسی برای طرح روکش کافی نیست. ارزیابی وضعیت روسازی سطحی روسازی‌ها برای قضاوت در مورد قابلیت خدمت یک راه در زمان حال یا برای مقاصد زیر است.
- مشخص نمودن نیاز راه به دارزیابی سازه‌ای
- مشخص نمودن دلایل احتمالی خرابیهای سطحی و قسمت‌های لغزنده
- مشخص نمودن نیاز و در اولویت قرار دادن مرمت‌ها و یا اصلاحات اساسی تر
- ثبت روند تغییرات وضعیت روسازی جهت پیش بینی عمر باقیمانده آن و زمان بندی کارهای آینده
بررسی وضعیت روسازی شامل یک یا چند عمل زیر است.
- یک درجه بندی صحیح از قابلیت رانندگی در راه در سرعتهای معمولی
- اندازه گیری ناهمواریهای روسازی
- تعیین خرابیهای روسازی شامل ثبت موقعیت و وسعت خرابیها به وسیله عکس، نقشه و یا هر دو
بسیاری از استفاده کنندگان از راه در مورد سازه آن مسایل اندکی را می‌دانند. برای آنها معیار خوبی یک راه میزان خدمت و قابلتی رانندگی راحت در زمان استفاده از آن است. با توجه به مطالب فوق مهندسین بخش آزمایشات راه موسسه اشتو روشی را بر اساس آنچه که خود قابلیت خدمت حاضر نامیده بودن جهت ارزیابی وضعیت سطحی روسازی‌ها به وجود آوردند. قابلیت حاضر شامل قابلیت یک قطعه به خصوص از روسازی در یک زمان خاص که از نظر استفاده کنندگان مختلف از راه هموار و رانندگی در آن در یک ترافیک وسایل سبک و سنگین راحت باشد.
روش ارزیابی به نام درجه خدمت حاضر نامگذاری شده است. در این روش تعدادی از افراد ارزیاب در یک قطعه خاص روسازی رانندگی کرده و نظر خود را در مورد راحتی رانندگی و قابلیت خدمت قطعه مورد نظر ابراز داشتند.
درجه خدمت حاضر (PSR) روسازی برای مهندس فقط به عنوان یک راهنما است بدین معنی که تنها مشخص میکند که یک روسازی احتیاج به مرمت دارد یا خیر و در طراحی روکش کاربردی ندارد.
با این وجود هنوز این عدد یک ابزار مهم برای ارزیابی وضعیت راه‌ها است. درجه خدمت حاضر عددی است بین ۱ تا ۵ که عدد ۵ برای بهترین وضعیت روسازی و عدد ۱ برای بدترین حالت آن به کار برده می‌شود. درجه خدمت حاضر در دست مهندس معیاری است برای این که مطالعات با جزییات بیشتر را ادامه داده و یا به آینده موکول نماید. به تجربه ثابت شده است که وقتی درجه خدمت حاضر در محدوده اعداد ۲ تا ۲/۵ باشد انجام تدابیر اصلاحی الزامی است.
درجه خدمت حاضر را باید به عنوان اولین گام در ارزیابی وضعیت روسازی تلقی نمود.
ارزیابی به وسیله اندازه گیری ناهمواریهای سطح
مطالعات بینگر این مساله است که اندازه گیری ناهمواری سطح ممکن است به عنوان راه حل ثانوی در کنار درجه خدمت PSR به عنوان اولین گام در ارزیابی کافی بودن روسازی‌ها به کار رود.
ناهمواریهای سطح با روش‌های مختلف و با وسایل متفاوتی اندازه گیری می‌شود. ناهمواری سنج که این وسیله ناهمواریهای سطح روسازی را به صورت جمع شونده ثبت میکند.
