دیوار غیر باربر ساخته شده از بتن CLC
در بتن سبک CLC یکی از انواع بتن سبک بوده که به وسیله ایجاد حباب‌های هوا با اندازه‌های مختلف در درون بتن ایجاد می‌شود. روش تولید این نوع بتن یک روش بدون اتوکلاو است. ایجاد حباب هوا در این نوع بتن با یکی از دو روش مختلف فیزیکی یا استفاده از مواد افزودنی شیمیایی صورت می‌گیرد. به عنوان مثال این محصول می‌تواند از ترکیب سیمان، ماسه بادی، آب و ماده شیمیایی تولید کننده کف تشکیل شود. این نوع بتن دارای مصارف مختلفی در صنعت ساختمان است مانند جداکننده‌های داخلی و خارجی ساختمان و…
این گروه از بتن‌های سبک دارای طرح اختلاط متفاوت با بتن‌های معمولی بوده و نیازمند افزودنی‌های خاصی در طرح اختلاط است. سیمان در این نوع بتن ، نقش سیمان در بتن‌های معمولی را داشته و به عنوان ماده چسباننده به کار می‌رود و برای تولید این بتن، از مواد اولیه سبک استفاده نمی‌شود و تمام موارد اولیه دارای وزن معمولی هستند و ولی فرایند تولید به گونه‌ای است که یک عامل ایجاد حباب هوا وارد عمل شده و در حین فرایند تولید، تخلخل در بافت بتن به وجود می‌آید. تخلخل بتن می‌تواند به صورت فیزیکی یا میکسرهای با دور بالا یا با استفاده از مواد شیمیایی از قبیل پودر آلومینیوم به وجود آید. عمل‌آوری آنها در محیط معمولی یا حداکثر در گرمخانه انجام می‌شود.
خواص فیزیکی این محصول بتنی سبک به گونه‌ای است که عایق در برابر انتقال حرارت و صوت بوده و دارای مقاومت مناسب و کیفیت مطلوبی است. این بتن سبک دارای وزن مخصوص بین ۳۰۰ تا ۹۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب است.
الزامات دیوار غیر باربر ساخته شده از بتن CLC
در بلوک‌های بتنی سبک CLC قابلیت استفاده در دیوارهای غیر باربر داخلی و خارجی را دارند. شایان ذکر است که محدودیت‌های کاربری این بتن‌ها با توجه رده مقاومتی آنها تعیین می‌شود.
بتن‌های CLC از نظر رده مقاومتی به سه دسته با مقاومت‌های ۲/۵، ۵ و ۷/۵ مگاپاسکال تقسیم می‌شوند. همچنین از نظر جرم حجمی خشک، این بتن می‌تواند دارای جرم حجمی اسمی ۴۰۰ تا ۹۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب باشد.
جهت جلوگیری از تغییر شکل‌های نسبی در دیوار و اندود و در نهایت، کاهش احتمال ترک خوردگی باید جمع شدگی ناشی از تغییرات رطوبت به حداکثر ۰/۰۲ درصد محدود شود.
ملات‌های به کار گرفته شده جهت اجرای دیوار با بلوک‌های بتنی سبک CLC باید دارای مشخصات فنی مطابق استانداردهای ملی ایران به شماره ۱-۷۰۶ و ۲-۷۰۶ باشند.
اتصال دیوارهای غیر باربر داخلی و خارجی حاصله به اسکلت سازه‌ای باید به نحو‌ی باشد که ضمن تحمل تمامی بارهای وارده مانند طوفان، زلزله و … مشارکتی در سختی جانبی سازه نداشته باشد.
دیوارهای مذکور باید طبق ضوابط استاندارد ملی ایران به شماره ۱۱۲۷۲، مقاومت لازم در برابر آزمون‌های ضربه را دارا باشند.
تامین الزامات مربوط به نفوذپذیری، دوام، سیکل‌های ذوب شدگی و یخ زدگی و تشعشات ماورا بنفش جهت دیوارهای خارجی ضروری است.
با توجه به جذب آب این محصول رعایت ضوابط مربوط به محافظت دیوارها از تماس مستقیم با آب یا چرخه‌های تر و خشک شدن الزامی است.
تمامی مصالح و اجزا در این سیستم از حیث دوام، بهداشتی و زیست محیطی باید بر مبنای مقررات ملی ساختمان ایران یا آیین نامه‌های ملی یا معتبر بین المللی به کار گرفته شود.
ضخامت دیوارهای خارجی باید به گونه ای باشد که الزامات مربوط به انرژی مطابق مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان ایران با عنوان صرفه جویی در مصرف انرژی برای دیوارهای خارجی رعایت شود.
صدابندی هوابرد جداکننده‌های بین واحدهای مستقل و پوسته خارجی ساختمان، مطابق مبحث ۱۸ مقررات ملی ساختمان با عنوان عایق بندی و تنظیم صدا تامین شود.
در تمامی مراحل تولید، طراحی و اجرا مسئولیت نظارت عالیه و کنترل کیفی، بر عهده شرکت متقاضی است.
اخذ گواهینامه فنی برای محصول تولید، پس از راه اندازی خط تولید کارخانه از مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن الزامی است.
