اثر مواد افزودنی بر رفتار ملات‌های تعمیری
استفاده از میکروسیلیس هر چند موجب افزایش جزئی مقدار جمع شدگی ملات‌های تعمیری شده، ولی بر روی مشخصات مکانیکی ملات‌ها تأثیر مثبتی گذارده است. همچنین استفاده از ماسه سیلیسی موجب افزایش قابل توجه مدول الاستیسیته و کاهش جمع شدگی شده است. نتایج حاصل از آزمایش‌ها نمایانگر افزایش شدید مقدار جمع شدگی و همچنین کاهش مشخصات مکانیکی ملات‌ها در اثر استفاده از مصالح سنگی ریز دانه‌تر هستند.
استفاده از مصالح تعمیری مناسب برای سازه‌های بتنی، با توجه به گستردگی استفاده از بتن به عنوان مصالح مقاوم سازه‌ای از جایگاه ویژه‌ای در مراحل مختلف ترمیم و تعمیر سازه‌های بتنی بر خوردار است. برای اینکه عملیات ترمیم به نحوه مطلوب صورت گیرد و عضو تعمیر شده توانایی ارائه سرویس مجدد برای مدت زمان بیشتری را داشته باشد، عوامل مختلفی که بر روی عملکرد وصله‌های تعمیری اثر می‌گذارند، باید مورد بررسی و مطالعه قرار گیرند.
از جمله عوامل مؤثر بر روی عملکرد وصله‌های صورت گرفته، ویژگی‌های مکانیکی و رفتار جمع شدگی مواد تعمیری بکار رفته در تعمیر عضو آسیب دیده است. این ویژگی‌ها بخصوص از نظر سازگاری با بتن پایه اهمیت دو چندان می‌یابد. منظور از ویژگی‌های مکانیکی شامل مقاومت فشاری و مقاومت کششی و مدول الاستیسته است. که این ویژگی‌ها مستقیماً وابسته به نوع مواد افزودنی به ملات تعمیری و نسبت‌های اختلاط این مواد است. رفتار جمع شدگی ملات‌ها نیز کاملاً وابسته به نوع و ترکیب مواد تعمیری است.
جمع شدگى آزاد
این امر به دلیل اثر مهم و تعیین کننده جمع شدگی بر روی مقاومت پیوستگی بین بتن پایه و ملات تعمیری، بسیار پر اهمیت است. پایین‌ترین مقدار جمع شدگی را نیز ملات با ماسه سیلیس از خود نشان داده است. استفاده از میکروسیلیس تا حدودی موجب افزایش مقدار جمع شدگی شده است. با توجه به نتایج حاصل از آزمایش‌ها، استفاده از میکروسیلیس، موجب افزایش مقاومت فشاری شده ولی بر روی مقاومت کششی و مدول الاستیسیته دینامیکی تأثیر قابل ملاحظه‌ای نگذاشته است. همچنین استفاده از میکروسیلیس موجب افزایش مختصر جمع شدگی آزاد شده است. افزایش مقاومت فشاری را می‌توان به کاهش ناپایداری هیدروکسید کلسیم و افزایش چسبندگی و پیوستگی سیمان و سنگدانه‌ها ارتباط داد.
در مورد اثر مواد پلیمری نیز همانگونه که از نتایج مشاهده می‌شود استفاده از این مواد کلاً موجب افت مشخصات مکانیکی ملات‌ها شده است. همچنین استفاده از این مواد در کل موجب افزایش جمع شدگی شده است. اثر منفی این مواد بر روی ملات‌های تعمیری احتمالاً به خاطر عدم استفاده از مواد ضد کف (دیفمها و آنتیفمها) در ترکیب این مواد است. که این امر ضرورت استفاده از آزمایش‌های کنترل کیفی را قبل از استفاده از چنین موادی بیشتر آشکار می‌سازد.
با توجه به نتایج حاصل استفاده از سنگدانه های سیلیسی باعث بهبود مشخصات مکانیکی (بویژه مدول الاستیسیته) و رفتار جمع شدگی ملات‌ها شده است. کاهش قابل توجه جمع شدگی ملات با سنگدانه‌های سیلیسی را می‌توان به بالا بودن مدول این سنگدانه‌ها و ایجاد قید در برابر جمع شدن خمیر سیمان مربوط دانست. همچنین استفاده از دانه بندی ریزتر موجب کاهش مشخصات مکانیکی و افزایش قابل توجه مقدار جمع شدگی ملات‌های تعمیری شده است.
