نشریه شماره ۳۴۳
نشریه شماره ۳۴۳ راهنمای قدم به قدم برای طراحی آکوستیکی در ساختمان‌های آموزشی است. این نشریه بررسی محوطه و کاربری زمین تا جزئیات اجزای ساختمانی و انتخاب مصالح را در بر می‌گیرد.
در سال ۱۳۸۳، به منظور هدایت، راهبری و برنامه‌ریزی امور مرتبط با تدوین ضوابط و معیارهای فنی بخش ساختمان و مسکن، کمیته راهبری متشکل از نمایندگان سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور (دفتر امور عمران شهری و روستایی و دفتر امور فنی، تدوین معیارها و کاه شخطر پذیری ناشی از زلزله) و مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن تشکیل شد.
این کمیته با تشکیل جلسات منظم نسبت به هدایت و راهبری پروژه‌های جدید و جاری، در مراحل مختلف تعریف و تصویب پروژه‌ها، انجام، نظارت و آماده سازی نهایی و ابلاغ آنها، اقدام‌های لازم را انجام داده است. یکی از پروژه‌های حاصل از این فرایند نشریه شماره ۳۴۳ است.
هدف بنیادی طراحی آکوستیکی در ساختمان، فراهم کردن محیط رضایت بخش برای فضاهایی با کاربری مورد نظر است. برنامه‌ریزی مناسب کاربری فضاها، شامل جداسازی فضاهای حساس به نوفه، از فضاهایی که نوفه تولید می‌کنند، می‌تواند بسیاری از مشکلات آکوستیکی را برطرف کند.
فهرست مطالب نشریه شماره ۳۴۳
نشریه شماره ۳۴۳ در چهار فصل و ۸۴ صفحه گردآوری شده است.
این نشریه شامل اطلاعاتی در مورد طراحی آکوستیکی ساختمان‌های آموزشی است تا طراحان با استفاده از آنها، طراحی را به گونه‌ای انجام دهند که پس از ساخت به اصلاحات اساسی آکوستیکی نیازی نباشد.
تعاریف
- نوفه زمینه
- امواج صوتی هوابرد
- تراگسیل
- دسی بل
- تراز صدا
- تراز صدای وزن یافته A
- تراز معادل صدای وزن یافته A
- انواع جدا کننده‌ها
- شاخص‌های تعیین نوفه زمینه
- واخنش در یک فضا
- زمان واخنش یک فضا
- صدابندی هوابرد جداکننده و شاخص تک عددی آن
- صدابندی کوبه‌ای جدا کننده و شاخص آن
روش پژوهش
شرایط بهینه آکوستیکی درفضاهای آموزشی
- منابع نوفه در فضاهای آموزشی
- حداکثر تراز قابل قبول در فضاهای آموزشی
- زمان واخنش بهینه در فضاهای آموزشی
- حداقل صدابندی جداکننده‌ها در فضاهای آموزشی
- حداکثر تراز صدای کوبه‌ای تراگسیل شده از سقف میان طبقات در ساختمان‌های آموزشی
راهنمای طراحی
- مراحل مختلف طراحی آکوستیکی
- استفاده از جداکننده با صدابندی مناسب
- استفاده از مواد و مصالح جاذب صوتی
- استفاده از مواد و مصالح جاذب صوتی
بخشی از مطالب مندرج در نشریه شماره ۳۴۳
به منظور اجرای این پژوهش، نتایج تحقیقات انجام شده در ایران و همچنین ضوابط و مقررات سایر کشورها و کتب و مدارکی که به این زمینه مربوط می‌شود، مورد بررسی قرار گرفته و بر این اساس حداکثر تراز نوفه زمینه، حداقل صدابندی جداکننده‌ها و زمان واخنش بهینه جهت ارائه راهنمای طراحی برای فضاهای موجود در ساختمان‌های آموزشی کشور پیشنهاد شده است.
مسائل آکوستیکی در ساختمان‌ها باید در اولین مراحل طراحی در نظر گرفته شود.
شرایط آکوستیکی مناسب در یک فضا به تراز نوفه زمینه و زمان واخنش آن فضا بستگی دارد.
واخنش فضا و نوفه مورد نظر باید حد و حدودی خاص داشته باشد تا عملکرد آکوستیکی مطلوب حاصل شود. دلیل مهار کردن نوفه و تامین واخنش مناسب، این است که وضوح کافی گفتار فراهم شود.
مشکل اصلی ساختمان‌ها جلوگیری از انتقال نوفه به فضاهایی است که به آرامش نیاز دارند. نوفه زمینه بالا در محل ساختمان و فقدان صدابندی مناسب جداکننده‌ها در ساختمان، عامل اصلی مزاحمت ناشی از نوفه خارجی است. دلیل این امر ساختار ضعیف دیوارها، پنجره‌ها و درها، کف و سقف است.
از منابع مهم نوفه خارجی در فضاهای آموزشی، نوفه ترافیک، همهمه افراد و نوفه ناشی از محوطه بازی و ورزش شاگردان است.
منابع مهم نوفه داخلی فضاهای آموزشی، نوفه معلم از کلاس‌های مجاور، همهمه رفت و آمد در راهروها و راه پله‌ها و سایر فضاهای ارتباطی، نوفه آزمایشگاه‌ها و کارگاه‌ها، جابجایی صندلی‌ها، نیمکت‌ها و میزها برای فضاهای زیرین کلاس‌ها است.
معمولاً کنترل آکوستیکی یک فضا به کنترل صحیح سه عامل منبع صدا، مسیر انتقال صدا و دریافت کننده صدا بستگی دارد.
به طور کلی محیط آکوستیکی مناسب برای هر نوع فعالیتی در ساختمان را می‌توان قبلاً تعیین کرده و پیش بینی‌های لازم را در طراحی اعمال کرد.
