مبحث بیستم مقررات ملی ساختمان؛ علائم و تابلوها
مبحث ۲۰ از مجموعه مقررات ملی ساختمان، مسئولین موسسات دولتی و عمومی و بخش خصوصی، کارفرمایان و مدیران کارگاه‌ها و ساختمان‌ها را ملزم می‌کند تا پیام‌رسانی در محیط زندگی مردم را به نحو موثر و مطلوب، توسط تابلوها و علائم، تامین نمایند. این مبحث همچنین اشخاص را ملزم می‌کند در محل‌هایی که احتمال خطری تهدید کننده برای سلامت و ایمنی افراد وجود دارد، علائم هشدار دهنده نصب کنند.
این مقررات شامل نظارت بر طراحی،ساخت و بهره‌برداری از پیام، سازه، محل نصب و دیگر الزامات برای کلیه علائم و اعلانات مرسوم است. پلاک‌ها، تابلوها و دیگر وسایل اطلاع‌رسانی، از قبیل اشارات حرکتی دست، علائم صوتی و نوری و آژیرهای خطر و … جزو این علائم و اعلانات محسوب می‌شوند.
اهداف مورد نظر در تدوین بخش های مختلف مبحث ۲۰ به شرح زیر است.
- بخش اول: شامل تعاریف و ویژگی های کلی تابلوها و علائم و انواع و ضوابط کلی آنها.
- بخش دوم: شامل مقررات کلی تابلوها و علائم هشدار دهنده و اطلاع رسان در داخل ساختمان به منظور تامین علائم و تابلوها ایمنی مورد نیاز.
- بخش سوم: شامل مقررات لازم جهت تابلوها و علائم هشدار دهنده در کارگاه‌ها به منظور ارائه صحیح علائم ایمنی به کارگران و کارکنان کارگاه‌های ساختمانی و صنعتی و … و وحدت رویه و همسان سازی اینگونه علائم.
- بخش چهارم: شامل مقررات کلی تابلوها و علائم (هشدار دهنده، اطلاع رسان، تبلیغاتی و …) جهت نصب در محیط خارج از ساختمان، به منظور تامین ایمنی و یا اطلاع‌رسانی مردم در زمان استفاده از فضاهای شهری و بویژه عبور و مرور سواره و پیاده.
دامنه کاربرد مبحث ۲۰
این مبحث برای استفاده در علائم و تابلوها در کارگاه‌های ساختمانی، تابلوهای ایمنی داخل ساختمان و محوطه‌های کاربری‌های شهری، صنعتی، بیمارستانی و … کاربرد دارد.
