شاتكريت خشک
در اين روش سنگدانه‌ها با سيمان تركيب شده (حداكثر مقدار آب در تركيب اوليه حدود ۵ % بوده كه به منظور جلوگيری از ايجاد گرد و غبار با مصالح تركيب می‌شود) و به وسيله دستگاهی موسوم به پمپ شاتكريت توسط هوای فشرده به داخل لوله‌های لاستيكی پمپ شده و از طريق افشانه به سطح مورد نظر پاشيده می‌شود آب مورد نياز مخلوط در افشانه (نازل) با فشار حدود ۱۰ تا ۱۵ بار به مخلوط اضافه می‌شود.
امروزه روش خشك با استفاده از تجارب علمی و روش‌ها و ماشين آلات جديد به حد قابل قبولی از كيفيت و اقتصاد رسيده است اين روش كه از ابتدای ابداع شاتكريت مرسوم بوده است با توجه به دستگاه‌های اجرايی كوچك و عدم نياز به تراکميكسر و ماشين‌های حمل بتن انتظار می‌رود در آينده نيز نقش اساسی را در تحكيمات حفاری‌ها به عهده داشته باشد در اين روش انتقال مصالح و نگهداری مصالح خشك به صورت طولانی مدت امكانپذير بوده و امكان پمپ كردن مصالح از محل دستگاه تا ارتفاع ۱۰۰ متر و طول ۳۰۰ متر وجود دارد اين فواصل تقريباً ۱۰ برابر فواصل پمپ كردن در روش تر كه متعاقباً شرح داده خواهد ش، است.
در فرآيند شاتكريت تركيبی خشك مواد تركيبی شامل (سيمان، مصالح دانه‌ای و سنگی و مواد افزودنی) پمپاژ می‌شوند و به داخل يك مجرای حامل در حالت خشك و آب نيز درست در قسمت دهانك نازل قبل از پرتاب شدن روی سطح مهيا شده مخلوط و اضافه می‌شود.
اشكالات روش خشک
يكی از مشكلات روش خشك فرسايش بوش‌ها، واشرهای لاستيكی و قطعات تحت اصطكاك است. مسئله ديگر توليد گرد و غبار زياد است كه با توجه به فضاهای بسته زيرزمينی مشكلات زيادی را در بر دارد برای مقابله با گرد و غبار با افزايش فشار آب تا ۸۰ بار به نتايج مناسبی دست يافته‌اند كه تامين اين فشار هزينه زيادی را در بر خواهد داشت يكی ديگر از مشكلات روش خشك پس ريز زياد مصالح در حدود ۱۵ تا ۳۵ درصد است.
