دیوارهای وزنی
ديوارهای وزنی ديوارهايی هستند كه عامل پايداری آنها در مقابل نيروهای خارجی وزنشان است. معمولاً از بتن غيرمسلح (ديوار وزنی بتنی) يا بنايی سنگی (ديوار وزنی بنايی) ساخته میشوند.
عوامل عمده در طرح ديوارهای حايل وزنی
- وضعيت خاك بستر و تنش مجاز آن
- مصالح دسترس در منطقه شامل شن، ماسه، سنگ ساختمانی، سيمان
- بارهای طراحی
- تناسبات اوليه هندسه ديوار
- كنترلهای پايداری و تنشهای مجاز
مصالح بتن
استفاده از بتنی با مقاومت فشاری مشخصه ۱۵ تا ۲۰ نیوتن بر ميلیمترمربع روی نمونه استوانهای معمولاً نيازهای طراحی ديوارهای حايل وزنی را برآورده مینمايد. در صورتی كه بنا به شرايط محيطی، دوام و پايداری مصالح ديوار مد نظر باشد، استفاده از بتنی با مقاومت مشخصه بيشتر و رعايت حداقل نسبت آب به سيمان مطابق ضوابط آيين نامه بتن ایران (آبا) و ضوابط عمومی طراحی سازههای بتنی آبی لازم خواهد بود.
مصالح بنايی
سنگهای بنايی
در نشريه شماره ۹۰ سازمان مديريت و برنامه ريزی، مشخصات فنی سنگهای مورد استفاده در ساخت ديوارهای سنگی بنايی و همچنين روش ساخت اين نوع ديوارها را ارائه نموده است. به طور مثال توف سبز البرز از جمله سنگهايی است كه در احداث ديوارهای سنگی مورد استفاده قرار میگيرد.
ملات
ملاتهای مورد استفاده در ديوارهای بنايی سنگی شامل ملات ماسه سيمان و ملات باتارد است.
بارهای طراحی
نيروهای طراحی وارد بر ديوارهای حايل وزنی شامل بارهای زير هستند.
- بار مرده
- وزن خاك
- فشار جانبی خاك
- فشار آب زيرزمينی
- فشار برخاست
- فشار جانبی ناشی از سربار
- فشار برخورد امواج
- نيروهای زلزله
- فشار يخ
تنشهای مجاز ديوارهای بنايی سنگی
تنش كششی مجاز ناشی از خمش و تنش برشی مجاز در ديوارهای بنايی سنگی در صورت وجود نظارت مؤثر بر اجرا مساوی ۰/۱ نیوتن بر متر مربع و در صورت عدم وجود نظارت مؤثر مساوی ۰/۰۵ نیوتن بر متر مربع توصیه میشود.
برآيند كل نيروهای وارد بر مقطع افقی ديوار بايد در محدوده داخلی و يا نزديك هسته مقطع شالوده باشد تا از ايجاد تنشهای كششی قابل ملاحظه در ديوار جلوگيری به عمل آيد.